۱. سن
افزایش سن، مهمترین عامل کاهش باروری در زنان است. قدرت باروری از ۳۰ سالگی به بعد افت میکند. پس از ۳۵ سالگی، این افت شدت میگیرد. تخمکها با افزایش سن، از نظر تعداد و کیفیت کاهش مییابند. بارداری در سنین بالا، خطر سقط را نیز بیشتر میکند.
۲. اختلالات هورمونی
هورمونها نقش کلیدی در تخمکگذاری دارند. اختلال در تعادل آنها، باروری را مختل میکند. سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) از شایعترین مشکلات هورمونی است. این بیماری باعث بینظمی در قاعدگی و تخمکگذاری میشود. افزایش هورمون پرولاکتین هم میتواند مانع تخمکگذاری شود.
۳. اندومتریوز
در این بیماری، بافت داخلی رحم در مکانهای غیرطبیعی رشد میکند. اندومتریوز باعث درد شدید قاعدگی، چسبندگی و انسداد لولهها میشود. این اختلال، شانس باروری را بهطور قابل توجهی کاهش میدهد. تشخیص آن معمولاً از طریق لاپاراسکوپی صورت میگیرد.
۴. اختلالات ژنتیکی
برخی زنان بهطور مادرزادی با مشکلات ژنتیکی مواجه هستند. این مشکلات، عملکرد طبیعی تخمدانها را مختل میکند. در برخی موارد، تخمدانها فعالیتی ندارند یا زودتر از موعد از کار میافتند. انجام آزمایشهای ژنتیکی به شناسایی این مشکلات کمک میکند.
۵. ناهنجاریهای مادرزادی رحم
برخی زنان با رحم غیرطبیعی به دنیا میآیند. این ناهنجاریها شامل رحم دوشاخ، سپتوم رحم یا کوچکی رحم هستند. چنین مشکلاتی بارداری را دشوار یا غیرممکن میکند.
۶. نقص سیستم ایمنی
در بعضی موارد، سیستم ایمنی به سلولهای تخمدان حمله میکند. این واکنش خودایمنی میتواند مانع تخمکگذاری شود. درمان آن نیاز به بررسی دقیق و دارودرمانی دارد.
درمان بهموقع، شانس باروری را افزایش میدهد. مشاوره با پزشک متخصص، اولین گام در این مسیر است.