سرکلاژ یک روش جراحی برای کمک به حفظ بارداری است.
سرکلاژ برای زنانی که دهانه رحم ضعیف دارند و احتمال زایمان زودرس در آنها بالاست، انجام میشود. دهانه رحم به مرور زمان در بارداری کوتاه یا باز میشود. در این صورت، احتمال زایمان زودرس و خطرات مرتبط با آن افزایش مییابد.
پزشک سرکلاژ را معمولاً در هفته ۱۲ تا ۱۴ بارداری انجام میدهد. در این روش، دهانه رحم با بخیههایی محکم بسته میشود تا تا زمان زایمان بسته بماند. این بخیهها فشار وارد شده بر دهانه رحم را کاهش میدهند. این کار از باز شدن زودرس دهانه رحم جلوگیری میکند و به جنین فرصت میدهد که بیشتر رشد کند.
بیمار برای انجام سرکلاژ به بیمارستان میرود. این جراحی به صورت سرپایی و تحت بیهوشی یا بیحسی موضعی انجام میشود. پزشک از طریق واژن به دهانه رحم دسترسی پیدا کرده و آن را بخیه میزند. این فرآیند چند دقیقه طول میکشد و معمولاً نیاز به بستری شدن ندارد.
پس از سرکلاژ، زن باید استراحت کند و فعالیتهای سنگین را محدود کند. پزشک ممکن است داروهایی برای جلوگیری از انقباضات رحمی تجویز کند. بیمار باید به صورت منظم به پزشک مراجعه کند تا وضعیت دهانه رحم و جنین بررسی شود.
سرکلاژ برای همه زنان باردار ضروری نیست. این روش معمولاً برای زنانی توصیه میشود که سابقه زایمان زودرس یا سقط در سهماهه دوم دارند. همچنین اگر در بارداری کنونی، دهانه رحم به صورت غیرطبیعی کوتاه شود، سرکلاژ ممکن است لازم باشد.
با نزدیک شدن به زمان زایمان، پزشک بخیههای سرکلاژ را باز میکند. این کار معمولاً در هفته ۳۶ یا ۳۷ بارداری انجام میشود. باز کردن بخیهها به زن امکان زایمان طبیعی میدهد و آمادهسازی برای ورود نوزاد را تسهیل میکند.